Όταν βλέπετε τηλεόραση, χρησιμοποιείτε υπολογιστή, ταξιδεύετε σε λεωφορείο, τρένο ή αεροπλάνο, χρησιμοποιείτε πλαστικά. Όταν πηγαίνετε στο ιατρείο ή το νοσοκομείο ή ψωνίζετε στο παντοπωλείο, βασίζεστε και πάλι σε πλαστικά.

Από πού προέρχονται τα πλαστικά … και τι είναι αυτά;

Τα πλαστικά παράγονται από υλικά που βρίσκονται στη φύση, όπως φυσικό αέριο, πετρέλαιο, άνθρακας, μέταλλα και φυτά. Τα πρώτα πλαστικά κατασκευάστηκαν από τη φύση – ξέρατε ότι το καουτσούκ από ένα καουτσουκόδεντρο είναι στην πραγματικότητα ένα πλαστικό;

Το ενδιαφέρον για την κατασκευή πλαστικών προέκυψε κατά τη δεκαετία του 1800 για να αντικαταστήσει σπάνια υλικά, όπως το ελεφαντόδοντο και το κέλυφος της χελώνας. Τα πρώτα συνθετικά πλαστικά προήλθαν από κυτταρίνη, μια ουσία που απαντάται σε φυτά και δέντρα. Η κυτταρίνη θερμάνθηκε με χημικές ουσίες και είχε ως αποτέλεσμα ένα νέο υλικό που ήταν εξαιρετικά ανθεκτικό.

Οι πρώτες ύλες για τα σημερινά πλαστικά προέρχονται από πολλά μέρη (μερικά ακόμη χρησιμοποιούν αλάτι!), Αλλά τα περισσότερα πλαστικά μπορούν να κατασκευαστούν από τους υδρογονάνθρακες που είναι άμεσα διαθέσιμοι σε φυσικό αέριο, πετρέλαιο και άνθρακα.

Η Χημεία

Η χημεία των πλαστικών μπορεί να είναι περίπλοκη, αλλά τα βασικά είναι απλά. Σκεφτείτε τα μαθήματα επιστήμης του γυμνασίου σας σχετικά με τα άτομα και τα μόρια (ομάδες ατόμων). Τα πλαστικά είναι απλά αλυσίδες ομοειδών μορίων που συνδέονται μεταξύ τους. Αυτές οι αλυσίδες ονομάζονται πολυμερή. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο πολλά πλαστικά αρχίζουν με “πολυ”, όπως το πολυαιθυλένιο, το πολυστυρένιο και το πολυπροπυλένιο. Τα πολυμερή συχνά κατασκευάζονται από άνθρακα και υδρογόνο και μερικές φορές οξυγόνο, άζωτο, θείο, χλώριο, φθόριο, φώσφορο ή πυρίτιο.

Ο όρος “πλαστικά” περιλαμβάνει όλα αυτά τα διάφορα πολυμερή.

Αν και υπάρχουν πολλά πολυμερή, τα πλαστικά γενικά είναι ελαφριά με σημαντικούς βαθμούς αντοχής. Τα πλαστικά μπορούν να μορφοποιηθούν, να εξωθηθούν, να χυτευθούν και να διοχετευθούν σε φαινομενικά απεριόριστα σχήματα και μεμβράνες ή αφρούς ή ακόμη και να τραβηχτούν σε ίνες για υφάσματα. Πολλοί τύποι επικαλύψεων, στεγανωτικών και κόλπων είναι στην πραγματικότητα πλαστικά.
Ótan vlépete tileórasi, chrisimopoieíte

Τα πλαστικά είναι ένα από τα πιο ευπροσάρμοστα υλικά που χρησιμοποιούμε. Είναι όλα γύρω μας, είτε είμαστε στο σπίτι, είτε στη δουλειά, όταν πηγαίνουμε για ψώνια, ακόμα και όταν βρισκόμαστε σε διακοπές. Ωστόσο, ο επιπολασμός των πλαστικών σημαίνει επίσης ότι έχουμε μεγάλα ποσά για να τα απορρίψουμε στη συνέχεια. Επιπλέον, η ανακύκλωση πλαστικών είναι πολύ σημαντική, αλλά γιατί;

Όπως μπορεί να γνωρίζετε, υπάρχουν πολλοί τύποι πλαστικών και πολλά είδη πλαστικών μπορούν να ανακυκλωθούν. Όμως, πιθανότατα δεν γνωρίζετε γιατί οι περιβαλλοντολόγοι και οι εμπειρογνώμονες σε θέματα αποβλήτων, λαμβάνουν τόσο σοβαρά την ανακύκλωση πλαστικών.

1. Τα πλαστικά αποτελούν μια τεράστια ποσότητα των στερεών αποβλήτων μας

Όπως ανέφερα, υπάρχουν μεγάλες ποσότητες πλαστικών που απορρίπτονται ως στερεά απόβλητα. Αλλά θα εκπλαγείτε πιθανώς να γνωρίζετε ότι τα πλαστικά αποτελούν πάνω από το 12% όλων των στερεών αποβλήτων που διατίθενται. Αυτό ισοδυναμεί με 30 εκατομμύρια τόνους πλαστικού που διατίθενται κάθε χρόνο!

Το ατυχές κομμάτι της διάθεσης πλαστικών είναι ότι απλώς ρίχνεται σε χώρους υγειονομικής ταφής μαζί με άλλα απόβλητα. Δεδομένου ότι οι περισσότεροι τύποι πλαστικών μπορούν να ανακυκλωθούν, η αποστολή πλαστικών σε χώρους υγειονομικής ταφής είναι ένα τρομερό πράγμα που πρέπει να κάνουμε για το περιβάλλον. Εξαντλούμε το χώρο υγειονομικής ταφής με ανησυχητικό ρυθμό, γι ‘αυτό πρέπει να αποφύγουμε τη διάθεση πλαστικού μαζί με τα στερεά απόβλητα.

2. Το πλαστικό παίρνει χρόνια για να σπάσει

Έχετε μια ιδέα για το πόσο καιρό χρειάζεται για να υποβαθμιστούν τα πλαστικά στο περιβάλλον; Η απάντηση μπορεί να σας εκπλήξει. Είναι μεταξύ 500-1000 ετών. Αυτό είναι πολύ πέρα ​​από την κατανόηση για τους περισσότερους ανθρώπους.

Με απλά λόγια, όταν βγάζουμε τα πλαστικά σε χώρους υγειονομικής ταφής, δεν καταρρέουν εύκολα. Αντίθετα, φράζει πολύτιμο χώρο χώρων υγειονομικής ταφής και μπορεί να πάρει αιώνες για να καταρρεύσει.

Επιπλέον, εάν τα πλαστικά αποστέλλονται σε εγκαταστάσεις επεξεργασίας αποβλήτων, μπορούν να επιβαρύνουν υπερβολικά τη μονάδα, γεγονός που οδηγεί σε άλλο ζήτημα. Η καύση του πλαστικού είναι πολύ επιβλαβής για το περιβάλλον. Και σαν αυτά τα δύο πράγματα να μην ήταν αρκετά κακά, εάν τα πλαστικά απορρίπτονται στον ωκεανό, τότε μολύνεται.

3. Η ρύπανση από πλαστικό είναι ένα σημαντικό πρόβλημα

Ενώ η πλαστική ρύπανση επικρατεί στους χώρους υγειονομικής ταφής, όπως αναφέρθηκε, δεν είναι ο μόνος τόπος όπου τα πλαστικά προκαλούν ρύπανση. Στην πραγματικότητα, το 90% όλων των αποβλήτων που επιπλέουν στην επιφάνεια των ωκεανών είναι πλαστικά. Αυτό μπορεί να προσεγγιστεί σε περίπου 46.000 τεμάχια πλαστικού ανά τετραγωνικό μίλι!

Και, τα πλαστικά στον ωκεανό βλάπτουν πραγματικά το οικοσύστημα. Πάνω από ένα εκατομμύριο θαλάσσια πτηνά και πάνω από 100.000 θαλάσσια ζώα σκοτώνονται από πλαστική ρύπανση κάθε χρόνο. Επιπλέον, το 44% των ειδών θαλάσσιων πτηνών, το 22% των καρκινοειδών, η αυξανόμενη ποικιλία ειδών ψαριών και όλες οι θαλάσσιες χελώνες είναι γνωστό ότι έχουν πλαστικό στο σώμα τους.

Η πλαστική ρύπανση αποτελεί σημαντικό πρόβλημα το οποίο πρέπει να αντιμετωπιστεί αμέσως. Αν δεν το σταματήσουμε τώρα, θα δημιουργήσουμε μόνο ένα κακό περιβάλλον για τις μελλοντικές γενιές.

4. Όλοι οι τύποι πλαστικών δεν μπορούν να ανακυκλωθούν

Οι περισσότεροι τύποι πλαστικών μπορούν να ανακυκλωθούν. Εντούτοις, ορισμένοι τύποι πλαστικών όπως πολυστυρένιο, σάκοι απορριμμάτων, θήκες φερμουάρ, περιτύλιγμα φυσαλίδων, πλαστικό κουτί δημητριακών, διαφανές πλαστικό περιτύλιγμα, τσάντες πατατών, μερικές πλαστικές τσάντες πολυκαταστημάτων, περιτυλίγματα καραμελών, πλαστικές σακούλες και πλαστικό 6 φύλλων δεν μπορούν να ανακυκλωθούν.

Υπάρχουν πολλοί οικονομικοί και τεχνικοί λόγοι για τους οποίους αυτές οι μορφές πλαστικού δεν μπορούν να ανακυκλωθούν. Αλλά η κατώτατη γραμμή εδώ είναι ότι ανεξάρτητα από το τι κάνουμε, αυτά τα πλαστικά απόβλητα θα φτάσουν αναπόφευκτα στους χώρους υγειονομικής ταφής. Και, αυτά τα πλαστικά απόβλητα θα συσσωρευτούν, δημιουργώντας έναν όγκο απορριμμάτων που δεν θα φύγει εύκολα.

Ως εκ τούτου, θα πρέπει να εξασφαλίσετε ότι ανακυκλώνετε όσο το δυνατόν περισσότερο άλλους τύπους πλαστικών. Οι τύποι πλαστικών που μπορούν να ανακυκλωθούν περιλαμβάνουν το πολυστυρόλιο (θήκες από συμπαγή δίσκους, πλαστικές πιρούνες κλπ.), Πολυπροπυλένιο (φιάλες φαρμάκων), συσκευασίες βινυλίου, πολυαιθυλένιο χαμηλής πυκνότητας και πολυαιθυλένιο υψηλής πυκνότητας (μπουκάλια γάλακτος).

5. Τα ανακυκλωμένα πλαστικά μπορούν να χρησιμοποιηθούν σωστά

Ένας άλλος λόγος για τον οποίο η ανακύκλωση πλαστικών είναι σημαντική είναι επειδή μπορεί να χρησιμοποιηθεί καλά και όχι άσκοπα να καταλήγει στην ξηρά. Το ανακυκλωμένο πλαστικό μπορεί να χρησιμοποιηθεί για τη δημιουργία αντικειμένων όπως μπουκάλια σαμπουάν, διοχετεύσεις πετρελαίου, πλακάκια δαπέδου και κώνοι κυκλοφορίας μεταξύ πολλών άλλων προϊόντων.

Επιπλέον, υπάρχουν πολλοί καινοτόμοι τρόποι χρήσης ανακυκλωμένου πλαστικού. Για παράδειγμα, το ανακυκλωμένο πλαστικό μπορεί να χρησιμοποιηθεί για τη δημιουργία κατασκευής καταστρωμάτων, αθλητικών ενδυμάτων, εσωτερικών χώρων οχημάτων και άλλων προϊόντων.

6. Η ανακύκλωση πλαστικού εξοικονομεί ενέργεια για το περιβάλλον

Τέλος, ο τελευταίος λόγος ότι η ανακύκλωση πλαστικών είναι σημαντική είναι αυτός. Για κάθε 1 τόνο πλαστικού που ανακυκλώνεται, εκτιμάται ότι διατηρούνται 7 μέτρα χώρου υγειονομικής ταφής. Αυτό είναι σημαντικό, ειδικά λαμβάνοντας υπόψη το γεγονός ότι εξαντλούμε γρήγορα το χώρο των χώρων υγειονομικής ταφής.

Επιπλέον, ανακυκλώνοντας το πλαστικό, διατηρείται το 80% της συνολικής ενέργειας που εισέρχεται στην κατασκευή νέων πλαστικών προϊόντων. Η κατασκευή πλαστικών περιλαμβάνει τη χρήση πετρελαίου και άλλων ορυκτών καυσίμων. Δεν είναι μόνο αυτά τα καύσιμα σπάνια, αλλά και η διαδικασία κατασκευής πλαστικού πραγματοποιείται με τρόπο επιβλαβή για το περιβάλλον. Με την ανακύκλωση μπορούμε να μειώσουμε την ποσότητα του πλαστικού που κατασκευάζεται και να βοηθήσουμε το περιβάλλον.

Το πανεπιστήμιο του Stanford εκτιμά ότι η ανακύκλωση ενός τόνου πλαστικού εξοικονομεί 7.200 κιλοβατώρες ηλεκτρικής ενέργειας. Αυτό είναι αρκετό για να τρέξει ένα μέσο νοικοκυριό για 7 μήνες!

Είμαι βέβαιος ότι τώρα μπορείτε να δείτε ότι η πλαστική ανακύκλωση είναι εξαιρετικά σημαντική. Επομένως, βεβαιωθείτε ότι χρησιμοποιείτε σωστά τα πλαστικά σας. Μειώστε την ποσότητα των πλαστικών που χρησιμοποιείτε και εάν πρέπει να πετάξετε καθόλου πλαστικό, φροντίστε να το ανακυκλώσετε σωστά.

Συμπέρασμα:

Η ανακύκλωση πλαστικών είναι πολύ σημαντική και πρέπει να ληφθεί σοβαρά υπόψη. Τα πλαστικά αποτελούν μια τεράστια ποσότητα στερεών αποβλήτων και χρειάζονται αιώνες για να καταστραφούν στον χώρο υγειονομικής ταφής ή στον ωκεανό. Επομένως, όλα τα ανακυκλώσιμα πλαστικά θα πρέπει να ανακυκλώνονται για να μειωθεί η ξηρασία, να διατηρηθεί η ενέργεια και να διατηρηθεί το περιβάλλον.

Αν θεωρείτε ότι είστε περιβαλλοντικά συνειδητοί και θέλετε να ανακυκλώσετε σωστά το πλαστικό, μπορείτε να βοηθήσετε.

Η μετατροπή των αποβλήτων σε πολύτιμο πόρο πρέπει να είναι ένας από τους ακρογωνιαίους λίθους μιας αποτελεσματικής από πλευράς πόρων στην Ευρώπη. Η επικείμενη αναθεώρηση της νομοθεσίας της ΕΕ για τη διαχείριση των αποβλήτων αποτελεί την τέλεια ευκαιρία για την αντιμετώπιση αυτού του προβλήματος. Ωστόσο, αυτό θα απαιτήσει συνδυασμό φιλόδοξων στόχων με έξυπνα εργαλεία πολιτικής και αυστηρή εφαρμογή των κανόνων.
Η βιομηχανία πλαστικών παρουσιάζει ένα σαφές παράδειγμα του τι μπορεί να αποκτηθεί αν καταφέρουμε να το επιτύχουμε αυτό. Η πρόσφατη Πράσινη Βίβλος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για τα πλαστικά απορρίμματα θέτει με ακρίβεια τις προκλήσεις γύρω από τα πλαστικά στο τέλος του κύκλου ζωής τους, ενώ παράλληλα τονίζει την τεράστια δυνατότητα των πλαστικών να συμβάλλουν θετικά στο περιβάλλον και στην κοινωνία στο σύνολό της.
Ένα μεγάλο μέρος του προβλήματος είναι ότι στα περισσότερα κράτη μέλη τα συστήματα δεν είναι σε θέση να επωφεληθούν από τον αυξανόμενο αριθμό τρόπων παραγωγής αξίας από τα πλαστικά στο τέλος της ζωής τους. Αντίθετα, πάνω από τα δύο τρίτα των ευρωπαϊκών χωρών στέλνουν πάνω από το 50% των πλαστικών αποβλήτων τους σε χώρους υγειονομικής ταφής.
Σε αυτό το πλαίσιο, η εστίαση στην Πράσινη Βίβλο σχετικά με την ανάγκη εκτροπής των απορριμμάτων πλαστικών από τον χώρο υγειονομικής ταφής είναι αυτή που μοιραζόμαστε ολόψυχα ως βιομηχανία. Τα απορρίμματα πλαστικών είναι ένας πολύτιμος πόρος και η εκμετάλλευσή τους είναι το κλειδί για την αντιμετώπιση μιας σειράς άλλων θεμάτων από την ενίσχυση της οικονομίας της ανακύκλωσης στη μείωση των απορριμμάτων των θαλασσών.
Πριν από δύο χρόνια, η ευρωπαϊκή βιομηχανία πλαστικών άρχισε μια έκκληση για δράση για την επίτευξη μηδενικών πλαστικών σε χώρους υγειονομικής ταφής μέχρι το 2020. Η εμπειρία των εννέα χωρών της ΕΕ που ανακτούν ήδη περισσότερο από το 90% των πλαστικών απορριμμάτων μετά την κατανάλωση καταδεικνύει ότι, μολονότι μπορεί να είναι φιλόδοξη, αυτό δεν είναι ένας μη ρεαλιστικός στόχος. Η πρόκληση είναι να τεθούν τα σωστά οικονομικά και πολιτικά κίνητρα σε άλλα κράτη μέλη.
Η αναθεώρηση της οδηγίας για την ταφή των αποβλήτων το 2014 αποτελεί μια κρίσιμη ευκαιρία για την εισαγωγή απαγόρευσης της υγειονομικής ταφής ή την αύξηση των φόρων για τη σταδιακή κατάργηση της υγειονομικής ταφής όλων των ανακυκλώσιμων και υψηλής θερμιδικής αξίας αποβλήτων – όχι μόνο των πλαστικών – μέχρι το τέλος της δεκαετίας.
Ταυτόχρονα, η απαγόρευση ή η σταδιακή κατάργηση του χώρου υγειονομικής ταφής είναι μόνο ένα μέρος του παζλ. Πρέπει επίσης να αναπτύξουμε σαφή κριτήρια για να καθορίσουμε τις καταλληλότερες επιλογές ανάκτησης για τα υλικά που εκτρέπονται από την υγειονομική ταφή.
Υπάρχουν ορισμένες περιπτώσεις όπου η ανακύκλωση πλαστικών ή άλλων υλικών απλά δεν έχει νόημα από άποψη βιωσιμότητας – είτε επειδή είναι υπερβολικά πολύπλοκες για να διαχωριστούν από άλλα υλικά χωρίς δυσανάλογη επένδυση ενέργειας, είτε επειδή έχουν μολυνθεί με κάποιο τρόπο και δεν είναι ασφαλές να τα ανακυκλώσετε.
Η ανάκτηση και η ανακύκλωση ενέργειας πρέπει να θεωρούνται συμπληρωματικές και όχι ανταγωνιστικές επιλογές. Αυτό αποδεικνύεται σε χώρες όπως η Γερμανία, οι Κάτω Χώρες και η Σουηδία όπου υπάρχει ελεύθερη χωρητικότητα για ανάκτηση ενέργειας, αλλά επιτυγχάνονται υψηλά ποσοστά ανακύκλωσης.
Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο θα είναι ζωτικής σημασίας να αναπτυχθούν συνολικά κριτήρια αειφορίας όταν πρόκειται για επιλογές για την εκτροπή αποβλήτων από χώρους υγειονομικής ταφής. Όπως είδαμε στην περίπτωση των βιοκαυσίμων, είναι σημαντικό να καταστούν σαφή τα κριτήρια αυτά από την αρχή κατά τον καθορισμό περιβαλλοντικών στόχων.
Τα αποτελέσματα μιας εμπεριστατωμένης ανάλυσης βιωσιμότητας συχνά φαίνονται αντίθετα. Οι πλαστικές σακούλες μεταφοράς, οι οποίες αποτελούν αντικείμενο συγκεκριμένων προτάσεων της Επιτροπής, είναι ένα κλασικό παράδειγμα. Εκτός από το ότι είναι οικονομικά αποδοτικές και βολικές, πολλές δημόσιες μελέτες έχουν καταλήξει στο συμπέρασμα ότι, όσο επαναχρησιμοποιούνται, οι πλαστικές σακούλες έχουν καλύτερη συνολική περιβαλλοντική απόδοση από εναλλακτικές.
Το μεγάλο πρόβλημα, όπως όλοι γνωρίζουμε, είναι τα σκουπίδια. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η καθιέρωση χρέωσης σε πλαστικές σακούλες και όλοι οι τσάντες μεταφοράς, ως μέσο αύξησης της ευαισθητοποίησης των καταναλωτών για την αξία τους και αποθάρρυνση των αποθεμάτων, θα ήταν μια πιο βιώσιμη επιλογή σε σχέση με την απλή απαγόρευσή τους.
Ο εντοπισμός του πιο αποτελεσματικού τρόπου απόκτησης αξίας από τα απόβλητα που παράγουμε δεν είναι μια εύκολη πρόκληση. Ωστόσο, με την αναθεώρηση της νομοθεσίας της ΕΕ για τα απόβλητα, έχουμε την ευκαιρία να κάνουμε επανάσταση στη χρήση των αποβλήτων ως πόρου – αντί να τα θάβουμε απλά κάτω από τα πόδια μας.